bronić III
wstawać na obronę czegoś lub kogoś z bronią w ręku
był legijonistą, Przynosił kości stare na ziemię ojczystą, Której już bronić nie mógł... (I) [Sława] Odbiła się, jak od skał, od Moskwy szeregów, Które broniły Litwę murami żelaza Przed wieścią dla Rosyi straszną jak zaraza (I). młodego nie mógł Maciek zgonić, I tak, nie raniąc, musiał tylko siebie bronić (IX). Tadeusz, który został w domu kobiet bronić [...], wybiegł (IX) Sak, broniąc dworu, stanął z szturmakiem u proga (IX)
Czlowiek ↔ Organizacja społeczna i instytucje społeczne ↔ Wojna ↔ Informacje ogólne (Wojna)